Ο Γιάννης Σκόκας γράφει για το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στο Οντένσε, δίχως "εγγυητές της ενότητας" και "σωτήρες".
Aναλυτικά το άρθρο του.
Οι συζητήσεις που κάνω τις τελευταίες ημέρες με διάφορους φίλους και γνωστούς για το παιχνίδι με την Οντένσε μου δίνει την αίσθηση ότι ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την… Μπαρτσελόνα και όχι μια ομάδα που τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα Δανίας.
Δεν λέω, σοβαρή και δουλεμένη ομάδα η Οντένσε που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, αλλά όχι και φαβορί στις αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό. Οσο χάλια και αν έχει παίξει το Τριφύλλι στα φιλικά, όσο και αν έχουν κοστίσει οι απώλειες του Ζιλμπέρτο και του Σισέ, όσο και αν καθυστέρησαν να γίνουν οι μεταγραφές, όσο πιο έτοιμη και αν είναι η Οντένσε, ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί.
Βεβαίως η απαισιοδοξία των οπαδών της ομάδας πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι το κλίμα, γενικώς γύρω από την ομάδα, είναι αρνητικό. Κάτι η απουσία των μετόχων σε μια περίοδο που ο Παναθηναϊκός τους έχει ανάγκη (και οικονομικά αλλά και ως παρουσία), κάτι η δυσαναπλήρωτη απώλεια των δύο σούπερ σταρ, κάτι η χαρακτηριστική καθυστέρηση που υπήρξε στην ενίσχυση του ρόστερ με νέους παίκτες, κάτι η κακή εικόνα που έβγαλαν οι Πράσινοι σχεδόν σε όλα τα σοβαρά φιλικά, αντιλαμβάνομαι ότι δεν αφήνει και μεγάλα περιθώρια για υπέρμετρη αισιοδοξία.
Θεωρώ σημαντικότερο όλων όμως (και ίσως πιο επικίνδυνο) το γεγονός ότι πλέον ο κόσμος έχει χάσει την πίστη του σε αυτή την ομάδα. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, στην παρούσα φάση αυτή είναι η επικρατούσα άποψη. Δείτε πως πάει η κίνηση των διαρκείας, είναι ενδεικτική.
Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα. Δεν υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να προκριθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν υπάρχει η γλυκιά προσμονή ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει καν η ελπίδα ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Και γενικώς, δεν υπάρχει η αίσθηση ότι η νέα σεζόν που αρχίζει την Τετάρτη στο Οντένσε θα έχει καλή έκβαση για αυτόν τον Παναθηναϊκό…
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά εγώ αυτό αντιλαμβάνομαι ότι νιώθουν οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας. Ισως διότι βαθιά μέσα μου, και εγώ έχω παρόμοιες απόψεις για αυτόν τον Παναθηναϊκό. Απλώς πάντοτε υπάρχει η ελπίδα ότι τα καλύτερα θα έρθουν, ότι ο προπονητής θα βάλει τη σφραγίδα του και ότι οι παίκτες θα κάνουν το θαύμα τους. Διότι σε τελική ανάλυση Παναθηναϊκός είσαι…
Ποιος περίμενε για παράδειγμα ότι η ομάδα του 2004 με τον παντελώς άγνωστο Σουμ στο τιμόνι, θα κατακτούσε πανηγυρικά το νταμπλ; Θυμηθείτε μόνο πώς άρχισε εκείνη η σεζόν. Είναι και αυτό μέρος της μαγείας του ποδοσφαίρου. Οσο ωραίο άθλημα είναι, άλλο τόσο επικίνδυνο είναι για να σε εκθέσει…
Σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα, λοιπόν, που υπάρχει γύρω από την ομάδα, οι μοναδικοί που μπορούν να δώσουν απάντηση και κυρίως μια νότα αισιοδοξίας για τη συνέχεια είναι οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Κανείς άλλος, ούτε οι αυτοαποκαλούμενοι εγγυητές της ενότητας, ούτε οι λεγόμενοι σωτήρες. Ολα πλέον εξαρτώνται από αυτούς...
Πηγή: leoforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου