Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για τον οδυνηρό αποκλεισμό του Παναθηναϊκού και σχολιάζει την πικρία των οπαδών αλλά και τους άφαντους Τζίγγερ, Βγενόπουλο και Πατέρα.Ναι, το χθεσινό παιχνίδι που αποτέλεσε ίσως τον πιο οδυνηρό αποκλεισμό στην ιστορία του Παναθηναϊκού, ήταν απ’ αυτά που λέμε ότι «αν σου στραβώσει, δεν αλλάζει με τίποτα».
Ο Παναθηναϊκός, παίζοντας στα τέλη του πρώτου και στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, καλό, για την εποχή ποδόσφαιρο, ανέτρεψε το εις βάρος του 1-0, έχασε την ευκαιρία με το δοκάρι του Νίνη να κάνει το 3-1 και να πει «αντίο» στους Δανούς και στη συνέχεια δέχθηκε τρία γκολ, σε ισάριθμα σουτ!
Ετσι είναι το ποδόσφαιρο κύριοι. Κάποιες στιγμές αρκούν είτε για να γίνεις ήρωας, είτε για να σε αποδοκιμάζει ολόκληρο το γήπεδο και να γράψεις το όνομά σου σε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας αυτής της πολύ μεγάλης ομάδας…
Αν, όμως, ο Παναθηναϊκός σταθεί μόνο στην ατυχία του και δεν δει και τα κακώς κείμενα που υπήρχαν στην ομάδα, τότε κινδυνεύει να χάσει τα αυγά και τα πασχάλια στη συνέχεια. Αυτό, λοιπόν, είναι να καλό να τονιστεί τώρα που είναι η αρχή της σεζόν. Εκτός από τη… ρημάδα την κακοτυχία, έγιναν και λάθη. Δεν μπορεί, άλλωστε, να μετατρέπεται σε μηχανή των γκολ η Οντένσε, τόσο γρήγορα και να μην έχει ευθύνη ο Παναθηναϊκός. Μην κοροϊδευόμαστε.
Δεν ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια και δεν θα μπω στον κόμπο να μαντέψω. Θα γράψω για τις «ασχήμιες» που είδαμε χθες και λίγο πολύ μας είναι συνηθισμένες από πέρυσι.
1.Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομάδα. Κανένα επιθετικό σχέδιο δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρχε στη Δανία και πολύ περισσότερο πέρυσι. Βασίζεται περισσότερο στις ατομικές πρωτοβουλίες ορισμένων παικτών και στη βραδιά που θα βρεθούν. Στη Δανία ήταν ο Λέτο και ο Κατσουράνης, χθες ήταν ο Νίνης. Καλά όλα αυτά, διότι χρειάζονται. Δεν μπορείς, όμως, να βασιστείς μόνο στο ταλέντο του οποιουδήποτε παίκτη και να μην έχεις ένα σχέδιο ανάπτυξης και αναχαίτισης του αντιπάλου.
2.Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έκανε λάθη κι’ αυτός, τα οποία, φυσικά, κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και με την όποια κακοτυχία του «τριφυλλιού». Ο Πορτογάλος μίλησε στη συνέντευξη Τύπου για ομαδική δουλειά, αλλά κάτι τέτοιο δεν είδαμε στο γήπεδο. Η άμυνα πελαγοδρομούσε, ο Σαριέγκι ταλαιπωριόταν από τον Ουτάκα, που τον τραβούσε στα πλάγια για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του και τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα, μετά το 2-1, όταν αντί να «σφίξει» το κέντρο, αυτό άνοιξε, με τον Σιμάο να είναι μπροστά από τα δυο στόπερ και να φαίνεται ανήμπορος μόνος του να ανακόψει τις αντεπιθέσεις των Δανών. Αυτά είναι κάποια λάθη που καταγράφονται.
3. Η μεσαία γραμμή, κυρίως, στο ανασταλτικό κομμάτι ήταν κάκιστη και δεν είναι υπερβολή ότι κανένας παίκτης του «τριφυλλιού» δεν έκοβε! Αναρωτιέμαι, βέβαια, πως θα μπορούσε να γίνει αυτό με τριάδα Σιμάο – Κλέιτον – Κατσουράνη…
Κουβέντες μπορούν να γίνουν πολλές. Φαντάζομαι ότι οι απόψεις για το χθεσινό «πράσινο βατερλώ ποικίλουν, όπως, επίσης, ότι πολλοί θα είναι και οι αφορισμοί. Δεδομένα είναι αυτά. Η επόμενη μέρα βρίσκει τον Παναθηναϊκό τσαλακωμένο όσο δεν πάει. Βρίσκει τον οπαδό του να κουνάει το κεφάλι του από στενοχώρια. Βρίσκει τον μέτοχό του (Βαρδινογιάννη, Βγενόπουλο, Πατέρα), να παραμένει εξαφανισμένος και να παρακολουθεί από μακριά αυτές τις δραματικές για την ομάδα εξελίξεις…
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου