Ο Κώστας Βαϊμάκης γράφει για τις μεταγραφικές αναζητήσεις του Παναθηναϊκού.
Αναλυτικά το άρθρο του:Λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά διαθέσιμοι παίκτες γύρω - γύρω υπάρχουν. Κάποιου είδους μεταγραφικό πλάνο άραγε, υπάρχει;Διαβάζω ότι ο Παναθηναϊκός «παρακολουθεί διακριτικά» παίκτες της Καβάλας και του Ολυμπιακού Βόλου,
των δυο ομάδων που - πρωτοδίκως - υποβιβάστηκαν και δύσκολα θα αντέξουν να πληρώσουν τα συμβόλαια των παικτών που διαθέτουν, αγωνιζόμενες στη Football League. Σας θυμίζω ότι αυτή την πολιτική την ακολουθούσε ο Παναθηναϊκός και παλιότερα, που «λεφτά, υπήρχαν»: για να πάρει τον Ιωαννίδη πέρυσι, περίμενε να εκδικαστεί η προσφυγή του και να μείνει ελεύθερος, αντί να δώσει π.χ. κάτι «ψιλά» στον Ηρακλή και να τον έχει από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Και παλιότερα, για να αφήσει παίκτη του να φύγει για Θεσσαλονίκη, τον Σαρακατσάνο αν δεν με απατά η μνήμη μου - τον οποίο δεν υπολόγιζε - αξίωσε και τελικά πήρε το αστρονομικό ποσό των 15 χιλιάδων ευρώ.
Δεν ξέρω αν είναι θέμα «τσουρουτιάς» ή πολιτική της ομάδας, όσα πρόσωπα κι αν αλλάξουν κι όσα χρήματα κι αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν στα ταμεία. Φοβάμαι πως είναι το πρώτο, ελπίζω να είναι το δεύτερο. Το θέμα είναι τι θα γίνει από δω και πέρα: ο Ντουγκλάο π.χ. ή ο Αμπντούν, ο Σανκαρέ ή ο Μόνχε θα γίνουν ελκυστικοί στόχοι, επειδή ενδεχομένως θα μπορούν να αποκτηθούν φτηνότερα από πριν; Ή ήταν και πριν ελκυστικοί, απλά δεν υπήρχαν χρήματα; Υπάρχει κάποιος, έστω και υποτυπώδης μεταγραφικός σχεδιασμός, ή όλα κινούνται γύρω από την πιθανότητα ή την απιθανότητα, τη συγκυρία ή το απροσδόκητο; Διότι το να κινηθεί ο Παναθηναϊκός για τον Ντουγκλάο ή τον Σανκαρέ, σημαίνει ότι χρειάζεται έναν ακόμα κεντρικό αμυντικό - δεν έχει να κάνει με το πόσα θα χρειαστεί να δώσουν οι «πράσινοι» σε Καβάλα ή Ολυμπιακό Βόλου. Σημαίνει επίσης ότι ο Μπιάρσμιρ επέστρεψε διότι δεν γινόταν αλλιώς και υπολογίζεται μόνο για τα προπονητικά διπλά. Το να γίνει κίνηση για τον Αμπντούν, σημαίνει ότι αποκτήθηκε ο Κουίνσι και ο Ζεκά, διότι βρέθηκαν στο δρόμο και ήταν φτηνοί κι ότι πολύ εύκολα θα κάθονται στον πάγκο ή την εξέδρα για να βλέπουν τον Αλγερινό να παίζει βασικός.
Όλα αυτά, η λογική του «ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει», είναι μια χαρά αν στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία ή η τελική κατάταξη στην πρώτη οκτάδα. Δεν αρκεί όμως αν έχεις βάλει στόχο την είσοδο στα play-offs και δεν συζητάμε καν αν είσαι μια ομάδα «καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί και να κάνει πρωταθλητισμό». Για να πρωταγωνιστείς, θέλει πλάνο και προγραμματισμό, να ξέρεις τι θέλεις και τι σου λείπει και να ψάχνεις νοικοκυρεμένα και μεθοδικά για να το βρεις. Σ’ αυτό, δεν μπορεί να μας βοηθήσει ο Ζεσουάλντο Φερέιρα, όσο αγαθές κι αν είναι οι προθέσεις του και όσες γνωριμίες κι αν έχει στην πατρίδα του: το να έχει σχηματίσει σαφή εικόνα για τον Σανκαρέ και τον Αμπντούν μέσα σε λίγους μήνες που είναι στην Ελλάδα, θα ήταν παράλογο.
Οπότε; Οπότε κάποιος άλλος πρέπει να κάνει αυτή τη δουλειά, να εισηγηθεί, να κάνει τα παζάρια, να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις. Όχι όμως με τη λογική «να τους πάρουμε, επειδή πλέον είναι φτηνότεροι», αλλά με τη λογική «τους θέλαμε, θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν και τώρα που είναι φτηνότεροι είναι μια καλή ευκαιρία». Υπάρχει αυτός ο άνθρωπος, με τη γνώση των ελλείψεων του Παναθηναϊκού αλλά και τη γνώση της εγχώριας αγοράς και την ικανότητα να αξιολογήσει ποιοι κάνουν και ποιοι όχι; Πέραν του Γιάννη Σαμαρά, δεν βλέπω κανέναν άλλο στο δυναμικό της ομάδας και δεν είμαι σίγουρος αν ο Σαμαράς είχε τον χρόνο να παρακολουθεί προσεκτικά τους παίκτες των άλλων ομάδων πέρυσι, που ασχολούνταν με τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού.
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου