ούτε πέρσι, ούτε πρόπερσι που Κρις Μονρό και Κένι Γκρέγκορι μοιράστηκαν και πάλι την 3η και την 4η θέση της λίστας των πρώτων σκόρερ της Α1. Απλά βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι και στις δύο σαιζόν, οι Αμερικανοί του "Δικεφάλου" κατάφεραν να διακριθούν διότι εκτός από τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά αξιοποίησαν τις δυνατότητες της ομάδας έτσι όπως αυτές προέκυψαν από την δουλειά του συνόλου που λέγεται ΠΑΟΚ (παίκτες και προπονητές).
Ο Ρολ Μάρσαλ από την άλλη, δεν ήταν πέρσι ο πρώτος παίκτης που αποκτήθηκε, αλλά ακολούθησε άλλες επιλογές του Σούλη Μαρκόπουλου, ο οποίος και πέρσι και πρόπερσι σχεδίασε πριν εισηγηθεί. Κι αν τις δύο περασμένες σαιζόν άρχισε να "στήνει" την ομάδα γύρω από τον "πύργο" που λεγόταν Λάζαρος Παπαδόπουλος, φέτος θα συνεχίσει με την ίδια λογική, αλλά με διαφορετικά πιόνια στην σκακιέρα του.
Η περίπτωση Παλάσιο
Μπορεί αυτές τις ώρες που διαβάζετε την στήλη να έχει ολοκληρωθεί και τυπικά το "ναυάγιο" με τον Παλάσιο – που απρεπώς και αντιεπαγγελματικά δεν απάντησε καν στον ΠΑΟΚ όταν ο ίδιος υποστήριζε ότι θα το κάνει – αλλά ακόμη κι όταν ο Σούλης Μαρκόπουλος τον έβαλε στο στόχαστρό του (με το που έδωσε τα χέρια με τον Μπάνε Πρέλιεβιτς και τη νέα διοίκηση), δεν το έκανε για να βρει νέο …πρώτο σκόρερ. Ήθελε τον πλέϊ μέϊκερ από το Μπελίζ (εντάξει, είναι και Αμερικανός), για να γίνει οργανωτικός ηγέτης στο παρκέ. Για να καθοδηγεί με την εμπειρία του όλους τους συμπαίκτες του, να "διδάξει" στους νεότερους και όταν χρειαστεί να βγάλει και τα κάστανα από την φωτιά.
Άλλωστε στα 33 του ο Παλάσιο, δεν θα μπορούσε να είναι το ίδιο αποδοτικός παίζοντας και για 40΄ λεπτά. Θα ήταν όμως μία αρχή δημιουργίας μίας ομάδας, με έναν "άσο" που θα "δούλευε" ολόκληρη την "μηχανή". Παλάσιο όμως δεν υπάρχει και πλέον μπορεί να βρεθεί ένας άλλος με ανάλογα προσόντα (και πάντα αξία σε επίπεδα που να μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά η ΚΑΕ). Αλλά προπάντων ομαδικός. Όχι τύπου Γκρέϊ που κοίταζε και λίγο το σκοράρισμα σαν σούτινγκ γκαρντ και όχι σαν πλέϊ μέϊκερ…
Ο Στίγγερς του... προπονητή
Όσες φορές ο Ντάντε Στίγγερς έκανε δηλώσεις στο τρίμηνο που έπαιξε στον ΠΑΟΚ, είτε μετά από νίκες είτε και μετά από ήττες, δεν μιλούσε για τον εαυτό του, ακόμη κι αν με τον Ηλυσιακό ήταν και πρώτος σκόρερ. Πάντα για την ομάδα, την ομαδική δουλειά, την ομαδική άμυνα μιλούσε. Κι επέμενε: το σύνολο κι όχι αυτός. Κι ας έκανε και κάτι πάσες – διαβήτη, ειδικά στους μικρούς τελικούς με τον Άρη. Εντάξει, κρινόμενος για ένα τόσο μικρό διάστημα και προερχόμενος από το κυπριακό πρωτάθλημα κι ενώ νωρίτερα ήταν στην Λευκορωσία, για λαχείο μοιάζει η προσφορά του στον πολλαπλώς πληγωμένο φέτος ΠΑΟΚ. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά που τον κράτησαν στο "Παλατάκι".
Το ήθελε φυσικά και αυτός, αλλά Μαρκόπουλος και Σταυρόπουλος εκτίμησαν εξ αρχής τον χαρακτήρα του, την επιθυμία για δουλειά και την προσδοκία να μείνει με τον "Δικέφαλο" σε ψηλό αγωνιστικό επίπεδο στο ελληνικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ μάλιστα είδε και το πικ εν ρολ του, την πάσα του, την άμυνά του, το σουτ του και εισηγήθηκε θετικά. Και η διοίκηση είπε αμέσως ναι γιατί ο Στίγγερς έκανε τα σωστά βήματα για την οικονομική συμφωνία με την ΚΑΕ. Έτσι ο ΠΑΟΚ κράτησε έναν καθ΄ ύλην ομαδικό παίκτη και συνεχίζει το "χτίσιμο" ο Μαρκόπουλος και μ΄ αυτόν.
Ο Γιαννακίδης, ο Καλλές και ο Αράπης που έχουν επίσης συμβόλαια, αλλά και ο Μαγκράθ αν είναι απόλυτα υγιής και δεχθεί μείωση αποδοχών είναι κι αυτός παίκτης "κλειδί" για την ομαδικότητα. Και έτσι θα συνεχιστεί η συγκρότηση του ρόστερ.
Ο Καλαμπόκης, ο Χαραλαμπίδης και οι άλλοι
Την παρούσα στιγμή, ο Καλαμπόκης σαν επιλογή του ΠΑΟΚ κερδίζει στην …στροφή τον Χαραλαμπίδη. Ένας από τους δύο μπορεί να αποκτηθεί για την θέση "2", όχι και οι δύο. Αλλά ο πρώτος είναι και νεαρότερος και έχει "μυρίσει" για τα καλά το "Παλατάκι". Ακόμη και σαν αρχηγός του "Δικεφάλου". Και οι δύο είναι ομαδικοί παίκτες, αλλά ο Καλαμπόκης ίσως είναι πιο πολυσύνθετος από τον Χαραλαμπίδη. Γενικά όμως όποιος έρθει, θα έχει υποταγμένο το "εγώ" του στην ομάδα, άσχετα αν αλλού ήταν "πρώτα" (ή και δεύτερα) "βιολιά". Εκτός κι αν τους το ζητήσει ο "μαέστρος-Σούλης" να κάνουν αυτοί το "σόλο". Τέλος, πάντων, κάποιος θα είναι ο επόμενος. Και θα ακολουθήσουν αν όλα πάνε καλά ο Γκετσέφσκι που κι αυτός είναι να του "βγάζεις το καπέλο" για την ομαδικότητά του.
Και μετά οι Αμερικανοί. Ε, κάποιος ή κάποιοι εξ αυτών που θα είναι και πιο …βασικοί, θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες. Δυστυχώς δεν είναι όλοι σαν τον Ντόζιερ (που δεν πήρε ψηλά τον …αμανέ όσο έπαιζε), αλλά δεν αποκλείεται να βρεθεί κι άλλος Ντόζιερ κι άλλος Μπάρλοου! Πορτοκαλιές ένθεν κι ένθεν του Ατλαντικού υπάρχουν αμέτρητες και μόνο υπομονή χρειάζεται για να βρεθεί ο καταλληλότερος στα "κυβικά" του ΠΑΟΚ.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου