0 Ας αποφασίσουν ποια λύση θέλουν

geroulanos_0Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.

Οι δηλώσεις πολιτικών που λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας και –δυστυχώς– δεν χαρακτηρίζονται πάντα από ενιαία σκέψη, δημιουργούν μεγαλύτερη σύγχυση σε ένα ταλαιπωρημένο και εντόνως προβληματισμένο φίλαθλο κοινό. Το οποίο υπό διαφορετικές συνθήκες, θα ετοιμαζόταν αυτές τις ημέρες να στραφεί προς το γήπεδο…


«αγκαλιάζοντας» την ομάδα του και όπως συμβαίνει συνήθως στα πρώτα παιχνίδια, η περιέργεια για την εικόνα που θα παρουσιάσει αυτή, όσο να 'ναι κεντρίζει το ενδιαφέρον.

Τώρα, το προϊόν υποβαθμισμένο όσο ποτέ άλλοτε, πυρπολείται και από τους ίδιους τους πολιτικούς, που υποτίθεται ότι οφείλουν να δίνουν λύσεις. Οπου μπορούν. Οπου δεν μπορούν... σιγή κρείττον. Ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν σαφές ότι επιδίωξε να προειδοποιήσει γι' αυτά που ενδεχομένως θα συμβούν εάν το πρωτάθλημα αρχίσει υπό το βάρος της αμφισβήτησης, της εκκρεμοδικίας, των κατηγοριών και των ψιθύρων.

Ενα πρωτάθλημα-μαϊμού δεν συγκινεί κανέναν. Κι εκείνος που ήδη αγόρασε εισιτήριο διαρκείας ίσως οδηγηθεί στο τέλος στο να το σκίσει. Οι αοριστολογίες επωδών «το μαχαίρι να φτάσει στο κόκαλο», «κάθαρση», «δικαιοσύνη μέχρι τέλους», δεν συγκινούν ούτε τους ψηφοφόρους τους. Κανείς ακόμη δεν έχει δώσει μια σαφή ένδειξη –έστω προθέσεων– που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια λύση.

Στην Τουρκία, για παράδειγμα, καθυστέρησαν για έναν μήνα το πρωτάθλημα. Δεν είναι βέβαιο ότι είναι αποδεκτή, είναι όμως μία επιλογή. Εδώ αρχίζουν άπαντες με το ανάθεμα, αλλά όλοι αποφεύγουν να μπουν στην ουσία. Ο κύριος Γερουλάνος μίλησε σκληρά για την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής εφέσεων για Ολυμπιακό Βόλου και Καβάλα, μαζί του ταυτίστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος και μόνο ο γ.γ. Αθλητισμού Παναγιώτης Μπιτσαξής διαχώρισε τη θέση του τεκμηριώνοντας ως νομικός την αντίθεσή του ως προς το αν αποτελούσε σκάνδαλο ή όχι.

Δεν ξέρω αν αυτός ο διαχωρισμός του στοιχίσει τη θέση στο μέλλον, αλλά η αλήθεια είναι όσο κι αν στην κοινή γνώμη δεν ηχεί εύηχα, ότι δίκιο έχει ο Μπιτσαξής ως προς το σκεπτικό και την ουσία της απόφασης βάσει των στοιχείων που είχαν στα χέρια τους. Το ότι η UEFA απέρριψε την έφεση του Ολυμπιακού Βόλου για τον αποκλεισμό ενός έτους από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (συν τρία με πενταετή αναστολή), στην κοινή γνώμη μπορεί ακόμη να διαβαστεί και ως επιβεβαίωση της άποψης περί ατιμωρησίας στην Ελλάδα. Ανεξαρτήτως εάν η UEFA εξέλαβε ως καταδικαστική απόφαση την αφαίρεση βαθμών από Καβάλα και Ολυμπιακό Βόλου και τη διά βίου απαγόρευση ανάμειξης στα αθλητικά δρώμενα των Αχ. Μπέου, Μ. Ψωμιάδη.
Κατ' ουσία, ούτε η καθυστέρηση δύο τριών εβδομάδων, ενός ή δύο μηνών της έναρξης του πρωταθλήματος θα διαμόρφωνε συνθήκες ομαλότερης διεξαγωγής πρωταθλήματος. Το ζητούμενο δεν είναι το πότε θα αρχίσει, αλλά το πώς θα αρχίσει το πρωτάθλημα. Γιατί ακόμη και αν αποκλείονταν Καβάλα και Ολυμπιακός Βόλου, δεν θα δημιουργούνταν καν η αίσθηση της δικαιοσύνης.

Οι διαιτητές θα είναι τρομαγμένοι και θα διευθύνουν αγώνες υπό τη δαμόκλειο σπάθη της αμφισβήτησης σε κάθε σφύριγμα και της υποχρέωσης να αποδεικνύουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Δηλαδή ότι δεν είναι, ούτε υπήρξαν μέρος του κακού παρασκηνίου και της «παράγκας».

Οταν ένας αρμόδιος υπουργός δηλώνει επισήμως πως «υπάρχει το κοινό αίσθημα ότι δεν υπάρχει στους θεσμούς του ποδοσφαίρου η βούληση ή η ικανότητα να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον εξυγίανσης», δεν θέλει και ιδιαίτερη νοημοσύνη για να καταλάβει κάποιος ότι ισοδυναμεί με ομολογία αδυναμίας διαχειρίσεως μιας κρίσης.

Αντί ο υπουργός Πολιτισμού να ασκεί κριτική για μια απόφαση ενός πειθαρχικού οργάνου του ποδοσφαίρου, θα ήταν χρησιμότερο να αποφασίσει τη λύση που κατά την άποψή του θα ήταν η ενδεδειγμένη στην παρούσα φάση. Εχει τη δυνατότητα να επικαλεστεί λόγους ανωτέρας βίας για να καθυστερήσει το πρωτάθλημα, αν αυτό θεωρεί ότι θα ωφελήσει στη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών διεξαγωγής του πρωταθλήματος.

Εχει τη δυνατότητα ακόμη και να αποκλείσει τις ελληνικές ομάδες από την Ευρώπη αν αυτό κρίνει ότι θα παραδειγματίσει (ποιους άραγε;). Θα ήταν μόνο εξίσου χρήσιμη η αποφυγή οποιασδήποτε δήλωσης που θα ερμηνευόταν ως λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει πυροδοτώντας μια έκρηξη οργής με ανεπανόρθωτες συνέπειες. Το προϊόν έχει ήδη ευτελιστεί. Ας μην το απαξιώσουμε ακόμη περισσότερο...

Πηγή: Εξέδρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου